Tot vandaag is de bezoldigingstheorie een van de hete hangijzers in de directe belastingen. De rechtspraak maakte meermaals een bocht van 180 graden. En dat op een tijdspanne van amper 2 jaar. Dat deze theorie niemand onberoerd laat, blijkt tevens uit de media-aandacht die eraan besteed wordt. En zowel in de zakenkranten als in de gespecialiseerde doctrine.
Op de toepassing van de bezoldigingstheorie is heel wat kritiek te formuleren. Bovendien creëert het voor de belastingplichtigen een nieuw kader, waarbij basisprincipes uit het verleden niet meer blijken op te gaan. Dit veroorzaakt dan ook grote rechtsonzekerheid. Daarbij kan niet worden voorbijgegaan aan topics als : miskenning van het legaliteits- en rechtszekerheidsbeginsel, miskenning van het recht op ongestoord genot van eigendom of het opzijschuiven van het principe “in dubio contra fiscum”. De toepassing van de bezoldigingstheorie gaat gepaard met het opleggen van een disproportionele en onmogelijke bewijslast. Zelfs op het vlak van het gelijkheidsbeginsel kunnen enkele vragen gesteld worden. In dit seminarie zal u een overzicht worden gegeven van deze woelige evolutie, met de nodige kritische reflecties en oog voor het toekomstperspectief.
